Najnowsze wpisy

Dziś zobaczymy kilka sposobów na uspokojenie natłoku przemyśleń.

Natura?

Nie bez powodu natura od najdawniejszych czasów była darzona szczególnym szacunkiem. Jej niezwykłe właściwości można dostrzec właśnie w chwilach, gdy nasza głowa jest pełna niepotrzebnych myśli. To właśnie kontakt z naturą jest sposobem na ukojenie i wyciszenie umysłu. Istnieje wiele rodzajów obcowania z naturą. Jednym z nich jest praca w ogrodzie, która co prawda zaprząta ręce i wysila organizm, ale doskonale odciąża umysł. Możesz spróbować uprawy grządki w ogródku, a nawet na balkonie. Dodatkową korzyścią będzie smak aromatycznych ziół lub warzyw, które sam posadziłeś.

Jak osiągnąć spokój wewnętrzny? Dobrym pomysłem mogą okazać się długie spacery, podczas których dotlenisz mózg i „przewietrzysz głowę”. W czasie takich spacerów masz także dużo czasu na przemyślenia i refleksje, które mogą pomóc w uporządkowaniu trapiących Cię spraw. Warto spacerować wśród zieleni – zieleń to kolor o właściwościach uspokajających. Najlepsze rezultaty przyniosą zatem spacery po parku lub lesie, szczególnie wiosną lub latem.

Muzyka?

Muzyka to znany i sprawdzony sposób na wyciszenie i relaks. Udowodniono, że dźwięki muzyki klasycznej uspokajają dziecko już w łonie matki. Muzykoterapia to popularna metoda leczenia różnego zaburzeń, także tych o podłożu nerwicowym. Kojące dźwięki muzyki klasycznej czy relaksacyjnej pozwolą oczyścić głowę z natłoku myśli, a przy okazji odprężyć się i maksymalnie zrelaksować.

Dobrze jest słuchać muzyki w pozycji siedzącej lub półsiedzącej, tak by móc oprzeć głowę i przymknąć powieki. Dzięki temu wyciszenie umysłu przyniesie jeszcze lepsze rezultaty.

Może oddech?

Jeśli zastanawiasz się, jak się wyciszyć i pozbyć się natłoku myśli, spróbuj wykorzystać moc prawidłowego oddychania. Każdy człowiek oddycha, jednak nie każdy robi to we właściwy sposób. Warto wiedzieć, że dzięki właściwej regulacji oddechu nasz mózg jest dotleniony i dużo lepiej pracuje, ponieważ głowa jest „przewietrzona”.

Na początek wystarczy stosować serię oddechów w dowolnych cyklach, na przykład dziesięć oddechów co godzinę. Oddechy te powinny być głębokie: wdech nosem, a wydech – również bardzo powoli – ustami. Te wstępne ćwiczenia przygotują Cię na dalsze, bardziej rozbudowane. Należy do nich na przykład joga, której podstawą jest kontrola oddechu. Dzięki ćwiczeniom oddechowym odzyskamy wewnętrzny spokój i pozbędziemy się gonitwy myśli. Regulacja oddechu pomaga bowiem uporządkować także inne aspekty życia.

Współcześnie 4 humory oparte na obserwacjach Hipokratesa można powiązać z psychologiczną teorią osobowości opartą na kwestionariuszu Myersa-Briggsa, uwzględniającą 4 cechy, nazywane wymiarami:

• Ekstrawersja/Introwersja, czyli nastawienie na zewnątrz lub do wewnątrz (dynamika wewnętrzna czy sterowana z zewnątrz).
• Poznanie szczegółowe, przez badanie czy poznanie intuicyjne (preferencje lewej i prawej półkuli, percepcjonista/intuicjonista).
• Myślenie/Odczuwanie, logika i przekonania, czy subiektywne reakcje emocjonalne w podejmowaniu decyzji (myśliciel/uczuciowiec).
• Osądzanie i planowanie czy obserwacja i elastyczne reakcje.

Dla 4 preferencji jest 16 możliwych kombinacji, więc można określić 16 typów osobowości oznaczanych kodami literowymi, np. trzy najpopularniejsze typy osobowości to:

• ISFJ (Introwertyk Percepcjonista Uczuciowiec Sędzia) to 13.8% populacji USA,
• ESFJ (Ekstrawertyk Percepcjonista Uczuciowiec Sędzia) to 12.3%, a
• ISTJ, Introwertyk Percepcjonista Myśliciel Sędzia to 11.6% populacji USA.

Podstawą działania mózgu są jednak procesy biochemiczne, warto więc rozpatrywać mózg na poziomie molekularnym.
Można wyróżnić podsystemy oparte na różnych neuroprzekaźnikach, niektóre z nich są też hormonami: równowaga ich działania odpowiedzialna jest za homeostazę.
Mamy dwa autonomiczne układy nerwowe, sterujące funkcjami wegetatywnymi: układ współczulny (pobudzający, w którym działa adrenalina i dopamina), i układ przywspółczulny (hamujący, głównie acetylocholina, która może też działać w niektórych obszarach mózgu pobudzająco).
Mamy dwa podsystemy mózgu, w których dominuje dopamina i acetylocholina, przesyłana przez długie aksony (projekcje) do poszczególnych obszarów móżgu:

• emocjonalny, gdzie dominują niespecyficzne projekcje dopaminergiczne,
• racjonalny, gdzie mamy niespecyficzne projekcje cholinergiczne.

Osobowość według Hipokratesa:

Starożytny grecki lekarz zbudował takie założenie na podstawie teorii humoralnej. Opierała się ona na przekonaniu, że w ludzkim ciele znajdują się cztery płyny: krew, żółć, śluz i czarna żółć. Zdaniem Hipokratesa, ich zawartość oraz wzajemne oddziaływanie na siebie miały wpływać na temperament i usposobienie człowieka. Jego koncepcja wywarła duży wpływ na zachodnioeuropejską myśl średniowiecza i renesansu. Zaproponowany przez niego podział funkcjonuje również dzisiaj – na pewno kiedyś zdarzyło Ci się o nich słyszeć. Cztery typy osobowości według Hipokratesa to: sangwinik, flegmatyk, choleryk i melancholik.

A co na tu Jung?

Typologie osobowości nie ograniczają się do podejścia zaproponowanego przez Hipokratesa. Wyjątkowo ważna jest również teoria stworzona przez Carla Gustava Junga – szwajcarskiego psychiatrę i psychologa, który żył na przełomie XIX i XX wieku. Główne typy osobowości według Junga bazują na podziale na ekstrawertyków i introwertyków. Psychologia w jego wydaniu jest jednak nieco bardziej skomplikowana, ponieważ wyodrębnił on także rodzaj myślący i czujący oraz postrzegający i oceniający. W sumie te przeciwstawne pary mogą stworzyć aż 16 typów osobowości. W Internecie dostępne są specjalne testy, które pozwalają określić, jakim typem się jest.

Ciekawe spojrzenie na osobowość ma również Thomas Erikson:

Ciekawym podejściem, propagowanym m.in. przez znanego coacha, Thomasa Eriksona, są 4 kolory osobowości. Dzięki ich znajomości możesz lepiej zadbać o rozwój osobisty na wielu polach. Zgodnie z tą koncepcją istnieją takie typy osobowości, jak:

• niebieski – osoby analityczne, które wolno reagują, koncentrują się na przeszłości, są ostrożne, zorganizowane i unikają zaangażowania,
• czerwony – osoby dominujące, które szybko reagują, koncentrują się na tym, co dzieje się tu i teraz, często są impulsywne i lubią działanie oraz poczucie kontroli,
• zielony – osoby stabilne, które reagują spokojnie, nie lubią konfliktów i zmian, skupiają się na teraźniejszości i stawiają na nawiązywanie kontaktów z innymi,
• żółty – osoby inspirujące, które szybko reagują, są zaangażowane, nie lubią rutyny i izolacji, skupiają się na przyszłości i działają impulsywnie.

Co łączy te wszystkie ciekawostki dotyczące naszego wewnętrznego ja? To, że każda kombinacja cech osobowości jest idealnym materiałem na życiowego myśliciela, który wciąż snuje się uliczkami własnej analizy, przemyśleń, dedukcji, czy też snu na jawie.

Nie ważne jest to, kim jesteś i jak bardzo różnisz się od innych. Ta jedna cecha myśliciela, przybliża cię do innych i sprawia, że stajesz się członkiem nowej grupy.

Jeśli jesteś myślicielem, nie umiesz siedzieć w ciszy, drażni cię spokój, uwielbiasz, gdy dookoła jest szum, rumor, ludzie a po środku ty. Wtedy właśnie możesz się skupić, w hałasie cudzych myśli. Myśli są w tobie, ale nie tylko. Otaczają cię z każdej strony i to z nich czerpiesz siłę. Dzięki temu, że analizujesz zaczynasz widzieć więcej, rozumieć lepiej, ale też nosić na barkach coraz większy ciężar. Czujesz się przytłoczony? Chcesz na nowo odkryć pozytywne strony bycia zawziętym myślicielem? Dobrze trafiłeś. Zapraszam!